Εικαστική δημιουργία σε ύφασμα του Ιωάννη Σταθογιάννη

Συλλογή IS&ZHU STATHOYIANNIS

Εικαστική δημιουργία σε ύφασμα του σχεδιαστή Ιωάννη Σταθογιάννη εμπνευσμένη από το έργο του Νίκου Καζαντζάκη.

Κάθε δημιουργία είναι διαστάσεων  50Χ50 εκ. και φέρει υπογραφή από τον σχεδιαστή. 

Υλικό: βαμβακερό πλενόμενο στους 40°C

ΕΠΙΛΟΓΕΣ:

Όφις και Κρίνο

«…Και Σε νοιώθω κρίνο πελώριο να γέρνεις απάνω μου και να θρηνείς — δύστυχο κρίνο πληγωμένο από τ' αγκάθια των ρόδων…»

Όφις και Κρίνο

Κύπρος

«…Η Κύπρος είναι η αληθινή πατρίδα της Αφροδίτης. Ποτέ δεν είδα νησί με τόση θηλύτητα, ποτέ δεν ανάπνεψα αέρα τόσο γιομάτο μ’ επικίντυνες, γλυκύτατες συμβουλές…»

Ταξιδεύοντας, Ιταλία-Αίγυπτος-Σινά-Ιερουσαλήμ-Κύπρος-Ο Μοριάς

Πένα

«…Πήρα την πένα κι άρχισα να γράφω και ν’ αλαφρώνω· να γεννώ…»

Αναφορά στο Γκρέκο

Φωτιά

 «…Η φωτιά είναι η πρώτη κι η στερνή προσωπίδα του Θεού μου. Ανάμεσα σε δυο μεγάλες πυρές χορεύουμε και κλαίμε…»

Ασκητική

Αριάδνη

«…Η Αριάδνη, η μικρότερη, είναι λεπτή, ξανθή κι έχει βαμμένα τα χείλη της και τα μάγουλα… Κάθεται τώρα μπροστά στο παράθυρο, κάνει αέρα με τη βεντάλια της. Κοιτάζει κάτω στην αυλή, κοιτάζει πέρα τον κιτρινισμένο κάμπο και μακριά, στο βάθος, το ιερό βουνό, τον Γιούχτα, που μοιάζει με γιγάντιο κεφάλι ξαπλωμένο ανάσκελα απάνω στις πέτρες…»

Στα παλάτια της Κνωσσού

Κανέλα

«…σε όλα μου τα ταξίδια, και μπροστά μου, απάνω στο τραπέζι όπου γράφω, πάντα, δεν ήξερα γιατί, μου άρεσε να ’χω ένα μασούρι κανέλα και δυο μοσκοκάρυδα...»

Αναφορά στο Γκρέκο

Οι Αδερφοφάδες

«…συχνά συλλογιέμαι τη ράτσα μας, την πολύπαθη, αιώνια καταδιωγμένη, αιώνια υποσιτισμένη ρωμαίικη ράτσα και με κυριεύει συγκίνηση, συμπόνια και θαμασμός…»

Οι Αδερφοφάδες

Ασκητική

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το με­ταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

Ασκητική

Αιγαίο πέλαγος

«…Θάλασσα , χινοπωριάτικη  γλυκιά , φωτολουσμένα νησιά, διάφανο πέπλο από ψιλή βροχούλα που έντυνε την αθάνατη γύμνια της Ελλάδας. Χαρά στον άνθρωπο, συλλογίζουμαι, που αξιώθηκε, προτού πεθάνει, ν' αρμενίσει το Αιγαίο…»

Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά

Άνοιξη

«…Παντοδύναμος δεν είναι ο Θεός; γιατί  να μην κάμει το θάμα του, ν' αγγίξει τις καρδιές, ν’ ανθίσουν; Πώς αγγίζει κάθε χρόνο, το Πάσχα, τα κούτσουρα, τα χόρτα, τ' αγκάθια κι ανοίγουν; Ένα πρωί να ξυπνήσουν οι άνθρωποι και να 'ναι όλα τα σωθικά τους ανθισμένα!...»

Ο τελευταίος πειρασμός